Aşk Yolu

Aşk denilen serüven büyülü bir yolda yürümek gibi, sensizlik ise büyülü yolda büyüyü kaybetmek gibi bir şey. Yolun iki kenarını zambaklar süslüyor, ateş böcekleri etrafta dans ediyor ama yine de karanlık. Tüm ışıklar sönmüş, yol güzel ama ıssız. Yol sensin; güzelliğin, ruhun ve zerafetinle kaplı bu yol. Bu yüzden tüm zambaklar, kelebekler ve ateş böcekleri, gecenin koyuluğunda mavi gökyüzü ve hafif bir meltem… Bu ıssızlık, bu sis ise sensizlikten. Ben seni sensiz yaşıyorum. Bu yüzden geceler ve aydınlığını hissedemediğim ateş böcekleri, burnuma kokusu gelmeyen zambaklar… Ama olsun seviyorum seni ve oradalar biliyorum; ateş böcekleri, zambaklar ve hatta yolun ilerisindeki boyanmış rengarenk kaldırım taşları ve eski bir seksek oyununun çizimi. Görüyorum ben, hissediyorum; hem seni hem de içindeki çocuğu. Ve işte bu benim yolculuğum.