Kambur Dünya

Bu dünya kambur bir iskeletin üstüne kurulmuş. Acı çeken insanlar mı yoksa bütün bir gezegen mi diye düşünmek gerekiyor. Her şey acı çekiyor, dünya acı çekiyor. Kambur iskeletin sıra dağları çevrelerken dört bir yanımızı oyuk kalmış çukurlarını okyanuslar doldurmuş. Çürüyor gezegenimiz bu bariz. Ölüm çığlıkları atarken o, ruhumuz kayboluyor. Gezegen huzursuz, insanlar huzursuz ve ben mutsuzum. Bir sivilce misali patlatırken yanardağlarını insanlar birbirlerini ateş altında bırakıyor. Söyler misin ne kadar farklı dünyanın kendi mücadelesiyle insanların kendi mücadelesi ve en nihayetinde benim kendi ruhumla olan mücadelem. Ölüyorum ve suçlusu dünya, sorumlusu siz insanlarsınız.